Wat begeven wij ons op dit moment in een rare wereld. Zo is je agenda nog rijkelijk gevuld met afspraken voor gesprekken en huwelijken en op het andere moment is hij of zij nagenoeg geheel leeg.

Terugkomend van een heerlijke week in New York met dochter Inge op 14 februari was ik toch echt van plan om er helemaal voor te gaan. Wij hadden wel van het Corona virus gehoord maar hadden er in New York en op het vliegveld weinig van gemerkt. Wel vonden wij het rustiger dan vorig jaar maar verder hebben wij er bar weinig van gemerkt. Wanneer wij gebruik maakten van de metro en andere openbare gebouwen smeerden wij al steevast onze handen in met een gelletje. Dit was dan ook het eerste wat wij bij aankomst kochten, een zak vol lekkere handgelletjes in allerlei geurtjes, niet wetende dat wij deze zooooo nodig zouden hebben in Nederland.

Op 20 februari mocht ik gelukkig nog een heel leuk huwelijk sluiten tussen twee schatten van mensen. Lieverds die ik persoonlijk al een tijdje kende, mensen die beiden het nodige hebben meegemaakt en bij elkaar weer de liefde hebben gevonden.

Alles klopte, de locatie, gasten en zelfs mijn zoon en schoondochter waren aanwezig, wat het natuurlijk nog spannender maakt, helemaal wanneer zij zelf ook nog eens in het huwelijk treden later dit jaar.

Prachtig weer, heerlijke taart, lekker drankje en een geweldige fotograaf, mijn steun en toeverlaat Jurgen van http://www.absolutfotografie.nl.

Wij hadden met een aantal topleveranciers nog een beurs gepland voor 15 maart, de Ja Ik Wil-beurs in restaurant de Twaalf Provinciën te Haren aan het prachtige Paterswoldse Meer.

Hoe verder deze datum naderde des te meer werd er bekend over het spook genaamd Corona. Ik had er geen goed gevoel meer bij en gelukkig evenals mijn trouwcollega’s werd er besloten om alles af te blazen en naar 4 oktober te verplaatsen. Een goede zet want op die 15e maart om 18.00 uur werden alle restaurants dringend verzocht de deuren te sluiten tot 1 juni.

Blij dat wij die stap hebben genomen, gezondheid gaat voor alles.

Dachten wij toen nog, ach het zal allemaal wel niet zo’n vaart lopen en wij zien elkaar snel weer, schrijf ik dit nu na al na 4 weken thuis te hebben gezeten en alleen contact te hebben met iedereen via de app, videobellen en de telefoon. Zelf mijn lieve paps heb ik niet meer gezien alleen veelvuldig gesproken.

Af en toe er uit voor een boodschapje is het enige uitje wat er nu nog is, maar wat mis ik de gesprekken met mijn bruidsparen, de leuke, lieve, bijzondere, emotionele en lieve verhalen. De één na de andere bruid belde bijna snikkend op dat op deze wijze trouwen echt niet leuk meer was en of de datum alsjeblieft verzet kon worden.

Natuurlijk kan dat, met heel veel schuiven en passen en meten zijn bijna alle huwelijken opgeschoven. De één naar later dit jaar en weer een ander naar het volgende jaar , want zeg nou zelf, trouwen met anderhalve meter afstand is echt geen pretje toch?

Ook niet voor de gasten en vergeet de ouderen niet of de dierbaren die een onderliggende ziekte hebben. Je zal ze maar aansteken met dat spook en dat op jullie huwelijk. Nee dat is echt not done. Gezondheid gaat boven alles.

De ceremonie kan in vele gevallen nog wel doorgaan, tot 30 personen werd er gezegd, maar de meeste gemeenten houden het toch op 6 á 10 personen. Allemaal op gepaste afstand mét de nodige voorgeschreven richtlijnen van het Rijk.

Man o man wat een ellende, geen voorpret, vrijgezellenfeestjes en dat soort dingetjes maar wat als die datum toch heel erg belangrijk is voor jullie?

Trouw dan gewoon in heel klein gezelschap in jullie trouwkleding en vier je feest wanneer jullie bijvoorbeeld een half jaar of een jaar getrouwd zijn. Dan natuurlijk ook weer in trouwkleding en wie kan er van de afgelopen jaren zeggen dat ze twee keer hun trouwkleding mochten showen? Niet veel toch?

Overal is een oplossing voor, ook voor die corona ceremonie, eventueel met een live verbinding, zoom of wat dan ook, gewoon zo dat al jullie dierbaren dát moment, jullie moment kunnen meemaken.

Nee, wij zijn er nog lange niet maar Ede Staal zei altijd; “Het is nog nooit zo donker geweest of het wordt wel weer licht.”

Zo moeten wij er ook maar naar kijken en ik kan in ieder geval nog heel lang teren op het fantastische huwelijk van de 20e februari.

Lieve mensen, blijf gezond en vooral doe lief tegen en met elkaar.

Liefs en een dikke kus.