Vrijdag 18 maart 2022. Hét huwelijk Elke en Roy te Rossum.

Voor een ieder een dag als zovelen maar niet voor Elke en Roy, eindelijk maar toch zou dit hun trouwdag worden.

Eindelijk? Tja zeg dat wel, na 5 keer verplaatsen door die tante met de grote C. (corona)

Ik neem jullie mee op de toch wel iet wat hobbelige weg die deze twee onwijs lieve, spontane maar ook wel nuchtere Twentenaren hebben bewandeld om elkaar de liefde te mogen verklaren én dat dan ook nog eens vast te leggen.

Maart 2019, voor het eerst mag ik ,als trouwambtenaar van Jullie Moment, deelnemen aan deze beurs waar bruidsparen door middel van een kaart met vakjes bij alle aanwezige trouwleveranciers een stempel mogen halen.

Komt er een stel bij mij, aan het taaltje was wel te horen dat zij uit Twenteland kwamen.

Zij een frisse vrolijke verschijning die alles onwijs leuk vond en hij, misschien moest ie wel gewoon mee van haar, nee hoor dat is een grapje. Ik zag toen al dat hij ook genoot van alles wat met het trouwen te maken had.

Na een enthousiast verhaal van beide kanten hadden wij een match, de welbekende en o zo nodige (voor mij in ieder geval) duidelijke klik.

Huwelijksdatum? 22 mei 2020, het zou nog effies duren. Dat klopt en laat dat effies achteraf maar weg.

22 mei 2020 werd september 2020, werd mei 2021, nee toch maar 17 december 2021 dan zou tante C allang de wereld uit zijn, of toch niet? Nee weer op zoek naar een andere datum.

Het huisbezoek waar ik alle in’s en out’s van dit heerlijk open stel te weten ben gekomen, had inmiddels al lang geleden plaatsgevonden, de trouwkriebels waren overal te voelen alleen die datum was helaas weer te vroeg.

Oké nieuw plan:

4 x een datum en wanneer het zou mogen direct in de aanval, ehhh ik bedoel gaan met die banaan.

18 februari 2022 kan een streep door

18 maart 2022 zou het dan toch?

17 april 2022

Mei 2022

De laatste twee waren niet meer nodig, de vlag ging uit voor de 18e maart. Alle trouwleveranciers stonden op dat moment klaar in de pitstraat om de race van hun leven te gaan rijden.

Alles. Werkelijk alles werd in het werk gesteld om binnen 3 weken een knallend feest en dito ceremonie te realiseren.

Kippenvel en stress momentjes tegelijk voor mij als hun trouwambtenaar maar zeker ook voor het stel en al die andere leveranciers. Nagelbijten, zou het dan toch gaan lukken?

In 3 weken tijd moest er gevlamd worden en wel heel snel. Niet voor een inzet van  100 maar 200 %, het liefst nog meer!

Lieve mensen aanschrijven, dierbaren van het stel die net dat ene leuke weetje over Elke en Roy hebben waar zij niet op gerekend hadden, contacten met de broers en zussen, ceremoniemeesters die het natuurlijk al kneiterdruk hadden en niet zaten te wachten op dat mailtje van die Babs.

De lieve, ontroerende, lachwekkende en prachtige bijzondere en bovenal mooie woorden werden aan computerschermen toevertrouwd. Vingers vlogen razendsnel over de toetsen om juist die woorden te laten horen die anders weg gestopt bleven diep in een potje met daarop het bekende dekseltje.

Moeders, van zijn kant, zou ik beter even kunnen bellen, fantastisch wat een trotse dame die tevens het huishouden bestiert op de boerderij waar de gom ook met zijn hele ziel en zaligheid werkzaam is.

Zij, de moeder zat in de auto op het moment van ons gesprek en ik mocht live meebeleven wat er zich allemaal afspeelde op de weg, dank voor de bijdrage. Fantastisch en wat ik toen niet allemaal te horen heb gekregen, wel in het Twents taaltje natuurlijk. Heb ik even geluk dat ik dat toch aardig goed kan verstaan als Drentse van origine.

Eindelijk HET GAAT DOOR!!!!              De RoyElWedding.

Zelfs RTV Oost en Radio 538 waren er van op de hoogte, vrolijke Elke was luid en duidelijk te horen en de blijdschap van het doorgaan op de 18e was te voelen door de radio heen.

17 maart 2022, Rossum/ Bergentheim/Denekamp

Als een ware influencer  werd, een ieder die daar interesse in had, meegezogen in de voorbereidingen van het op handen zijnde huwelijk. Niets is of was te gek.

Tenten werden op de diverse locaties ingevlogen en met zoveel extra handjes werden de meest saaie tenten omgetoverd in de meest waanzinnige trouwscenes. Niets was te veel, bij de bruid thuis in Rossum waar haar wortels liggen, was alles in gereedheid gebracht, maar ook in Bergentheim waar het feest zou plaatsvinden, op z’n Twents en tot in de late uurtjes.

Nog 1 nachtje stond er op insta.

Ik had mijn intrek genomen in een hotel in de buurt, heerlijk ontspannen naar een ceremonie toeleven met een momentje voor mij zelf. Heerlijk hotel, pizza eten bij de buren en op tijd slapen want ook bij mij ging het steeds meer kriebelen, morgen zou het gaan gebeuren, niets kon het stel nu nog tegenhouden.

18 maart De trouwdag van Elke en Roy.

Kriebels in mijn buik en met een dosis gezonde spanning snel een ontbijtje gegeten, klein beertje gestoord aan twee respectloze hotelgasten, omgekleed, haren gedaan, opmaken, uitgecheckt bij die liefste receptioniste, auto inladen, starten en op naar HET HUWELIJK.

Aangekomen staan er al best een aantal auto’s, uitstappen en mij verwonderen over die fantastische aankleding van de locatie. Wegwijzers, vintage overal te vinden, muziek is te horen, ik weet het en ik voel het tot in mijn tenen ……dit gaat echt een feestje worden.

Kennismaken, doorspreken met de liefste ceremoniemeester en pianist, de vriendinnen van de bruid gaan zingen, ieder een eigen song maar zoooooooo mooi en zo passend, ik krijg het nu al te kwaad. Kippenvel, ik krijg het warm en koud tegelijk, mijn emoties schieten alle kanten op wat gaat dit dan doen bij de bruid?

Ik hou de zakdoekjes maar bij de hand voor het geval dat………….

Het moment is daar, muziek klinkt voor de bruidegom welke fantastisch is gekleed a lá Peeky Blinders, geheel in stijl. Bonkend hartje, dat is duidelijk te zien komt hij aan over het welbekende middenpad, alle 90 gasten zijn al onder de indruk van hem. Dat beloofd wat voor wanneer de bruid haar wervelende entree zal maken. Niemand heeft haar eigen ontworpen jurk nog gezien, nou ja op haar moeders na.

De eerste tonen van een prachtig geheel toepasselijk nummer voor de bruid klinken  door de box en daar is ze dan aan de hand van een o zo trotse papa die het amper droog houdt net als zijn dochter, bruid Elke.

Wat is ze móói, de jurk echt een Elke jurk.

Samen met haar paps maakt ze het plaatje compleet. Ik straal van trots, ik mag het verhaal van hun eindeloze liefde vertellen terwijl ik af en toe even een klein brokje moet weg slikken. Hoe dan!

Zo klopt het de hele entourage en het gezelschap, ze zijn er allemaal, families die elkaar weer zien, vrienden en vriendinnen die wellicht ook eens de stap gaan wagen, lieve mooi geklede neefjes, waarvan er één mijn hulpje mag zijn, een oma die zo ontzettend geniet van alles wat er om haar heen gebeurt, ouders van haar, traantjes voorzichtig met een doekje wegpoetsen. Maar ook zijn “stoere” ouders laat dit gebeuren niet onberoerd. Ze zijn er allemaal om de liefde (mee) te vieren.

En Elke en Roy? Zij zuigen elk moment op van begin tot het einde, met een prachtig nat streepje over haar wang, de traan die naar beneden rolt en opgevangen word door het aangereikt zakdoekje maar ook bij hem wanneer hij zijn liefde voor haar tegenover al die mensen die hem zo dierbaar zijn uitspreekt ,fonkelt het ook ietwat in zijn ooghoeken én begint zijn onderlip zelfs  iets te trillen.

De emoties wisselen elkaar af, de bekende lach en de traan, ik hou ervan. Liefde en emotie in je reinste puurheid.

Na een dik uur stapten Elke en Roy over hetzelfde pad waarover zij naar binnen liepen, nu als echtgenoten van elkaar op weg naar een waanzinnig leven waar zij elke dag nieuwe herinneringen mogen en gaan maken vol  met liefde voor elkaar en alles wat dierbaar is.

There is always someone
For each of us, they say
And you’ll be my someone
Forever and a day
I could search the whole world over
Until my life is through
But I know I’ll never find another you

Stukje uit een songtekst van The Seekers.

Met een rood hoofd, trots van top tot teen door alle complimenten, stap ik in mijn zwart Fiat Punto en verlaat ik deze mooie plaats, geniet ik weg naar huis van deze dag, echt waar, ik had het voor geen goud willen missen.

Dank jullie wel,

Liefs

Ria